-
چهارشنبه, ۳ ارديبهشت ۱۳۹۹، ۰۶:۵۶ ب.ظ
-
۴۲۵
استاد پناهیان - دین‌داری آسان است ، اگر ...
یا
مدت زمان : 5 دقیقه
راحت‌طلبی خیلی ویژگی برجسته‌ای است توی انسان و نمی‌شود باهاش شوخی کرد. حالا این راحت‌طلبی را ما باید مدیریت‌اش بکنیم. یکی از وجوه مدیریت و اداره کردن و خوب برخوردن کردن با راحت‌طلبی این است که برگردیم بهش بگوییم اصلاً دین‌داری راحت است.
امیرالمؤمنین علی(ع) می‌فرماید «وَ سَهَّلَ شَرَائِعَهُ لِمَنْ وَرَدَهُ»؛ هر کی وارد بشود می‌بیند دین‌داری آسان است. ارکان دین بسیار سخت و گران است برای کسی که با دین در بیفتد.
امیرالمؤمنین علی(ع) می‌فرماید «وَ سَهَّلَ شَرَائِعَهُ لِمَنْ وَرَدَهُ»؛ هر کی وارد بشود می‌بیند دین‌داری آسان است. ارکان دین بسیار سخت و گران است برای کسی که با دین در بیفتد.
پخش آنلاین :
متن سخنرانی :
راحت‌طلبی خیلی ویژگی برجسته‌ای است توی انسان و نمی‌شود باهاش شوخی کرد. حالا این راحت‌طلبی را ما باید مدیریت‌اش بکنیم. یکی از وجوه مدیریت و اداره کردن و خوب برخوردن کردن با راحت‌طلبی این است که برگردیم بهش بگوییم اصلاً دین‌داری راحت است.
امیرالمؤمنین علی(ع) می‌فرماید «وَ سَهَّلَ شَرَائِعَهُ لِمَنْ وَرَدَهُ»؛ هر کی وارد بشود می‌بیند دین‌داری آسان است. ارکان دین بسیار سخت و گران است برای کسی که با دین در بیفتد. یک نتیجه‌ای می‌توانیم از این دو جمله بگیریم، هر کی از دین‌داری فاصله می‌گیرد فکر می‌کند که این دین‌داری خیلی سخت است. یک کسی در خاطرات خودش نوشته من شوهرم نمازخوان نبود، برای ما خیلی سخت بود، دیگر خیلی پنهان می‌کردم از بچه‌ها نمازنخوان بودن پدر بچه‌ها را، خیلی که اصرار کردم و دعوا و مرافعه و اینها حالا دعوایش را ننوشته بود ولی خب بالاخره ناراحتی‌هایی که پیش آمده بوده، شوهرش گفته بوده من که حال و حوصلۀ نماز خواندن ندارم، توانش هم ندارم، چهل سالَم بشود ممکن است نماز بخوانم. می‌گوید سر چهل سالگی ما یک جشنی گرفتیم و کیکی گرفتیم و اینها، گفتیم خب چهل سالَت شده. گفت خب حالا شده باشد. گفتیم تو قول دادی چهل سالگی نماز بخوانی. گفت اوه بابا ما حالا یک حرفی زدیم. نه من نماز نمی‌خوانم! یک عمر است نماز نخواندم به خاطر سختی‌اش، الآن که دیگر نمی‌توانم. بعد می‌گوید که گفتم نه، قول دادی باید بخوانی. قبول نکن و این اصرار بکن و آخر سر می‌گوید چهل روز لااقل بخوان. قبول می‌کند. چهل روز شروع می‌کند به خواندن نماز، دیگر ول نمی‌کند.
هر که وارد بشود می‌بیند که دین‌داری آسان است. الآن کسانی که نماز می‌خوانند سخت است برایشان نماز نخواندن، بیچاره می‌شوند. ماه رمضان آنهایی که ناراحتی‌ای پیدا می‌کنند نمی‌توانند روزه بگیرند هر سال روزه می‌گرفتند. واقعاً اذیت می‌شوند. دین‌داری آسان است ولی اگر ازش فاصله گرفتی سخت جلوه می‌کند. یک‌جوری است دین. باید بروی توی بغلش. باید بروی در متنش قرار بگیری، آن‌وقت می‌بینی آسان است. سخت‌ترین قسمت‌هایش تازه آسان‌ترین قسمت‌هایش است.
ولی فاصله که بگیری سخت می‌شود. وای! چقدر روزه برای کسانی که اهل روزه نیستند سنگین است. شماها آدم‌های روزه‌داری هستید. اصلاً باور می‌کنید بعضی‌ها خیلی برایشان سنگین است روزه گرفتن؟ اصلاً شما آنها را درک نمی‌کنید. بعد آنها هم شما را درک نمی‌کنند. که اینها می‌گویند بابا روزه گرفتن که اصلاً ماه است! اصلاً این که عشق است، این که خیلی آسان است که هیچی.
آقای بهجت می‌فرمودند آخر دین‌داری کجایش سخت است؟ سخت‌ترین سحرخیزی است که آن هم یک مقدار آدم زودتر بخوابد و کمتر بخورد که هر دویش برای بدن آدم مفید است. آخر خدا بنا بود به خاطر سختی پاداش بدهد باید به بی‌دین‌ها پاداش می‌داد. چون آنها دارند رنج می‌کشند. وقتی به خودت تلقین کردی که دین خدا آسان است، آن‌وقت آن فریب‌های مسخرۀ شیطان، آن وسوسه‌های لعین رجیم، دیگر اثر ندارد. می‌گوید بخواب حالا سخت است بلند شوی. تو هی به خودت تلقین کن آسان است آسان است آسان است. بعد آن‌وقتی که او بهت می‌گوید سخت است بلند شوی می‌گویی چی سخت است؟ تو دروغ داری به من می‌گویی! من فکر می‌کنم سخت است!
کسی در مرحلۀ سخت تلقّی کردن دین مانده باشد اهل مسابقه نمی‌شود، اهل نشاط در دین‌داری نمی‌شود. اهل لذّت بردن در دین نمی‌شود. «تَنَافَسُوا فِی اَلدَّرَجَاتِ» را درک نمی‌کند.
هر کی از دین‌داری فاصله می‌گیرد فکر می‌کند که این دین‌داری خیلی سخت است.
