هر روز من غروب یه جمعه ست
تنهاترین آدم این شهرم
از وقتی گریه تو در آوردم
حتی دیگه با خودمم قهرم

من با خیال روز دیدنت
چند ساله که درست نخوابیدم
من که طلوع صبح هر شنبه
مرگو با چشمای خودم دیدم

از دوریت تب میکنم
من روزمو با عشق تو شب میکنم
غمت برام مقدسه
روزای خوب منم از راه میرسه

دلم برات تنگ شده ...

اگه منو نخواهی میمیرم
جز تو مگه آخه کیو دارم
من یادگاری از تو و عشقت
همین صدای زخمیو دارم

تنگه دلم برا صدایی که
حتی یه بارم اونو نشنیدم
خود تو خواستی عاشقت باشم
لعنت به من که دیر فهمیدم

مدام من دوست دارم
من حسمو گفتم بهت بی واسطه
خیالمم راحته چون
منم اگه یادم بره تو یادته

دلم برات تنگ شده ...